Το φορτωμένο πρόγραμμα που ακολουθούν γονείς και παιδιά καθιστά συχνά απαραίτητο να τρώνε χωριστά το μεσημεριανό και το βραδινό τους γεύμα. Για πολλές οικογένειες, αυτή η πρακτική έχει γίνει ρουτίνα. Παρόλα αυτά, αρκετοί υποστηρίζουν ότι η κοινή κατανάλωση γευμάτων ενισχύει τους οικογενειακούς δεσμούς. Ωστόσο, ακόμα και όταν οι γονείς ρωτούν τα παιδιά τους «Πώς ήταν η μέρα σου στο σχολείο;», συχνά η απάντηση που παίρνουν είναι «Δεν ξέρω… Καλά».
Η Pamela Li, M.S., ιδρύτρια και αρχισυντάκτρια του Parenting for Brain, μοιράζεται τη γνώμη της μέσω του Good Housekeeping, τονίζοντας ότι «τα περισσότερα παιδιά απαντούν με ένα “δεν ξέρω” όταν τους κάνουν λάθος ερώτηση ή όταν δεν έχουν διάθεση να μιλήσουν. Πολλά παιδιά, αλλά και πολλοί ενήλικες, δυσκολεύονται να συμμετάσχουν σε γενικές συζητήσεις, όπως “Πώς ήταν η μέρα σου;” ή “Πώς πήγε το σχολείο;” για πολλούς λόγους. Ίσως να είναι κουρασμένα και να επιθυμούν λίγη ησυχία, ή απλώς να μην έχουν διάθεση να μιλήσουν για το σχολείο εκείνη τη στιγμή, ή μπορεί ακόμα και να μην έχουν τίποτα σημαντικό να μοιραστούν μαζί σας».
Ποιες Ερωτήσεις Είναι Κατάλληλες;
«Το θέμα του σχολείου μπορεί να προσφέρει μια εξαιρετική ευκαιρία για να ξεκινήσει μια πιο ενδιαφέρουσα συζήτηση σχετικά με το πώς κύλησε η μέρα τους», αναφέρει η Li. «Είναι προτιμότερο να ρωτάτε “Πώς ήταν σήμερα το σχολείο;” παρά “Τι έμαθες σήμερα;”». Η ίδια προειδοποιεί ότι δεν πρέπει να ρωτήσετε ποτέ «Σήκωσες το χέρι σου στο μάθημα;» ή «Είχε κανείς μπελάδες σήμερα;» αν επιθυμείτε να προχωρήσετε σε μια πιο ουσιαστική συζήτηση, πέρα από τις σύντομες απαντήσεις “ναι” και “όλα καλά”.
Η Δρ Λίντα Παπαδοπούλου, ψυχολόγος και συγγραφέας, επιβεβαιώνει αυτές τις παρατηρήσεις. Εξηγεί ότι, όπως οι ενήλικες, που συχνά δεν έχουν διάθεση να μιλήσουν για την εργασία τους μετά από μια κουραστική μέρα, έτσι και τα παιδιά μπορεί να μην έχουν την ενέργεια να συμμετάσχουν σε εκτενείς συζητήσεις.
Η Δρ Μάρθα Ντεϊρός Κολλάδο προσθέτει: «Το μυαλό τους χρειάζεται ένα διάλειμμα και τις περισσότερες φορές η προσοχή τους είναι στραμμένη στο φαγητό, τη διασκέδαση και το παιχνίδι».
Μη Ζητάτε Πληροφορίες Αφού Έχουν Επιστρέψει
Η Δρ Li προτείνει στους γονείς να ξεκινούν πιο ευχάριστες και ουδέτερες συζητήσεις με τα παιδιά τους, ρωτώντας «Έγινε κάτι αστείο στο σχολείο σήμερα;» ή «Ποιόν συμμαθητή σου έφαγαν το κολατσιό;». Αν οι ερωτήσεις αυτές δεν αποδώσουν καρπούς, ίσως είναι καλύτερο να αποφύγετε να ρωτάτε για το σχολείο.
Σε ένα Instagram Reel, η μαμά δύο παιδιών Kirsty Ketley αναφέρει ότι «όταν τα παιδιά έχουν κάτι ενδιαφέρον να μοιραστούν από το σχολείο, είτε είναι καλό είτε κακό, θα το κάνουν αυθόρμητα. Επίσης, αν συμβεί κάτι σημαντικό στο σχολείο, η δασκάλα τους θα σας ενημερώσει». Οι ειδικοί συμφωνούν ότι τα παιδιά τείνουν να ανοίγονται λίγο πριν τον ύπνο, όταν είναι πιο ήρεμα. Αυτή είναι η ιδανική στιγμή για μια σύντομη, αλλά ουσιαστική κουβέντα, καθώς γνωρίζουν ότι η ημέρα πλησιάζει στο τέλος της και είναι έτοιμα να ξεκουραστούν.
Ανάγκη για Χαλάρωση
Η σημαντικότητα των γευμάτων δεν περιορίζεται μόνο στην κατανάλωση τροφής, αλλά εκτείνεται και στις ευκαιρίες που προσφέρουν για επικοινωνία. Είναι ζωτικής σημασίας να θυμόμαστε ότι τα παιδιά έχουν και αυτά την ανάγκη να χαλαρώσουν και να αποφορτιστούν από τις απαιτήσεις της ημέρας. Συχνά, η επικοινωνία και η αλληλεπίδραση συμβαδίζουν με τις στιγμές χαλάρωσης και παιχνιδιού.
Αποφύγετε την Πίεση
Είναι απαραίτητο να αποφύγουμε την πίεση και την υπερβολική ανάλυση κατά τη διάρκεια των γευμάτων. Η κλίμακα της καθημερινής ζωής είναι απαιτητική και για τους γονείς και για τα παιδιά. Η δημιουργία ενός ευχάριστου περιβάλλοντος, που θα προάγει τις ειλικρινείς και ελεύθερες συζητήσεις, είναι καθοριστική για την ανάπτυξη υγιών σχέσεων.
Συμπέρασμα
Συνοψίζοντας, είναι σημαντικό να προσεγγίζουμε τις συζητήσεις με τα παιδιά μας με προσοχή και ευαισθησία. Αντί να εστιάζουμε σε ερωτήσεις που μπορεί να τους προκαλέσουν άγχος ή πίεση, καλό είναι να δημιουργούμε ένα περιβάλλον ελεύθερης έκφρασης, όπου τα παιδιά θα νιώθουν άνετα να μοιραστούν όσα θέλουν. Ο στόχος είναι να ενθαρρύνουμε τη σύνδεση και την αλληλεπίδραση, αντί να προσπαθούμε να αποσπάσουμε πληροφορίες που ενδέχεται να μην είναι έτοιμα να μοιραστούν.